ზუსტად ჩემსავით მდუმარებს,

ეს უსულგულო ღამე,

ერთი იმედით ვცოცხლობ მე კვლავაც,

რომ მალე წავალ, რომ წავალ მალე!

 

-2001-

ვერიკო მოდებაძე