ზუსტად ჩემსავით მდუმარებს,
ეს უსულგულო ღამე,
ერთი იმედით ვცოცხლობ მე კვლავაც,
რომ მალე წავალ, რომ წავალ მალე!
-2001-
ვერიკო მოდებაძე